Ao Nang, Songkla, Surat Thani, Koh Tao & Duiken!!

Maandag 4 en 5 februari

Onze laatste 2 daagjes in Oa Nang waren uiteraard weer heel relaxt en we kregen al bij voorbaat heimwee als we stil stonden bij ons aankomende vertrek.

Op de laatste dagen vonden we echt naast de deur heerlijk goedkope eettentjes, en kwamen we er achter dat we bij 1 tentje waar we ‘s middags vaak gingen lunchen een heleboel belasting of iets dergelijks moesten betalen.. En wij ook maar steeds fooi geven enzo..grrrr! Hoezo verder kijken dan je neus lang is?

Oa Nang was top maar het was tijd om verder te gaan!


Woensdag 6 , donderdag 7 en vrijdag 8 februari

Deze ochtend moesten we er vroeg uit want om half 7 zou onze minivan naar Had Yai ons oppikken! Een comfortabel busje met airco sprak ons wel aan en vol goeie moed stapten we om iets over half 7 in bij onze vriendelijke – totaal geen engelse sprekende – chauffeur.
Er stonden nog wel erg veel adressen op zijn lijstje… en wij dachten ach dan komen er nog 4 mensen bij dan zitten we lekker ruim!

Bij de 1e stop kwamen er echter maar liefst 5 mensen aanzetten, en niet met rugtassen zoals wij, maar met gigantische koffers... hmmz hoe gaat dit ooit passen. Er waren nu 7 v/d 9 stoelen bezet en bij de volgende stop kwamen er weer 4 mensen bij... uhm waar gaan deze mensen dan zitten en waar blijft hun bagage? Nou het werd al snel duidelijk, naast de chauffeur werden nog 2 meiden gepropt, het dak was vol beladen en op onze knieen kwamen nog 2 backpacks...Gezellig!
Met een wagen vol geladen gingen we op pad!
De reis was verder prima en de airco werkte gelukkig goed. Na 4 uurtjes kwamen we aan in Had Yai. Uiteraard werden we gelijk weer aangevallen door alle taximannetjes die ons maar al te graag ergens heen willen brengen. Taxi’s en busjes werden wel erg duur aangeboden en een bus was de goedkoopste oplossing om onze reis voort te zetten naar Songkla (volgens ons reisboekje een interessante plek).

In een geweldige kleurrijke bus met tv en letterlijk aan het plafond hangende fans zaten we een uurtje voor 36 baht (75 eurocent!!) en werden we ergens gedropt in Songkla. Eigenlijk hadden we geen idee waar we heen moesten, maar ach ik was er van overtuigd dat we in de buurt van het strand wel een goedkoop hotelletje konden vinden! Een uur strompelen verder, met onze veelste zware tassen, hadden we nog steeds niks gevonden en werden we overal aan gekeken alsof we zelf de bezienswaardigheid waren hier :).
Fem was mijn strategie van ”gewoon lekker lopen en we zien wel” nu toch wel behoorlijk zat, en waarschijnlijk wel terecht aangezien niemand engels kon en we echt in de verste verte geen hotel zagen. Toen maar een Tuk Tuk (of eigenlijk een busje wat er een beetje op lijkt) genomen naar het Samila Hotel, het enige hotel wat we in ons boekje konden vinden.

Een prachtig hotel en we durfden eigenlijk binnen de prijs niet eens te vragen. Het viel gelukkig mee, een aangezien we het al behoorlijk zat waren, namen we het aanbod aan en bracht onze bellboy (!) onze tassen naar de kamer! Wat een luxe, een prachtige kamer, een bad, een tv, 2 geweldige bedden, een ijskastje gevuld met drankjes.... heerlijk!
We vonden dat we dit wel 1 nachtje hadden verdiend :p
We probeerden nog wat van Songkla te verkennen, maar deze mensen hadden al in jaren geen toeristen meer gezien, en er was gewoon echt niks. De stad was gewoon ook heel oninteressant en lelijk en zelfs het strand lokte ons niet... en dat wil wat zeggen :)
Na 1 luxe nacht hadden we alweer snel besloten om terug te reizen naar Had Yai en vanaf daar door te reizen naar Surat Thani, een plaatsje waar vandaan je weer makkelijk naar de eilanden Koh Tao, Koh Phangan en Koh Samui kan varen.

Dus op donderdag reden we weer met dezelfde bus terug naar Had Yai om vanaf daar weer door te reizen! Al snel was ons alweer een volgende minivan tocht aangesmeerd en vertrokken we al anderhalf uur later richting Surat Thani.
Deze chauffeur was echt gestoooord! Hij reed al seen bezetene en duwde mensen echt van de weg af. Hij schepte ook bijna een scootertje... het was echt heel erg, en na die 4 uur was ik echt blij dat we nog leefden en ook dat de chauffeur geen andere mensen vermoord had onderweg! Ook was de airco van deze minivan niet bepaald goed en we zaten weer met zoveel mensen gepropt in de kleine bus, dus na 4 uur moest ik mezelf echt van de stoel af trekken... aangezien ik letterlijk zat vastgeplakt!
Maar goed, thank God, weer heelhuids aangekomen!

In Surat Thani kwamen we aan bij een reisbureautje en daar konden we een goedkope overnachting regelen in Surat Thani zelf en een tocht op de nachtboot voor vrijdag op zaterdag nacht naar Koh Tao.
Allemaal super goed geregeld, we werden naar ons hotel gebracht en ook weer de volgende ochtend opgehaald zodat we bij haar (mevrouw Nu) de tassen weer konden droppen om ons nog een dag in Surat Thani te vermaken.
Surat Thani was gelukkig veel leuker dan we in 1e instantie dachten. Er waren super veel marktjes en marktkramen met heel veel leuke t-shirts, tassen, horloges etc. En allemaal helemaal niet zo duur! Een paar uur later waren we wat toffe t-shirts, wat Hello Kitty artikelen voor mij (kon het niet laten in dit HK walhalla weer toe te slaan), tassen en nog wat dingen rijker. Nog even wat uurtjes gechilled in Swensen waar ze echt heerlijk ijs hebben, weer zo westers als maar kan, de tegenstrijdigheden blijven indrukwekkend hier!

Toen weer op naar mevrouwtje Nu, waar we nog even moesten wachten om naar de nachtboot te gaan. Veel eerder dan gepland vertrokken we al naar de Pier, die volgens mevrouw Nu minstens een uur rijden was zoals ze verteld had tegen wat gasten uit de bus.
Echter na 2 minuten waren we al op de pier....hmmz vreemd en onze alarmbelletjes begonnen te rinkelen. Was deze lieve aardige mevrouw Nu misschien toch een beetje een oplichtster? Toen we op het bootticket 550 Baht zagen staan terwijl wij zelf 750 hadden betaald, werd het allemaal nog meer bevestigd! She was a fraud!
De rest had ze wel allemaal goed geregeld dus zagen we dit maar even door de vingers en waren we blij van haar af te zijn. Nog even wat uurtjes rondgedwarreld op de pier en toen de nachtboot maar bestegen!

Ik had verwacht dat de nachtboot best luxe zou zijn, met kamertjes enzo, op het plaatje zag het er namelijk allemaal puik uit. In feite was de nachtboot natuurlijk 1 groot hol met wat matrassen waar zoveel mogelijk mensen in gepropt zouden worden! Af en toe ben ik best naief haha! Maar goed uiteindelijk was het best gezellig met 55 mensen op 1 kamer, lepeltje lepeltje ;)
Femke moest de hele nacht een dronken Engelse tor van haar afduwen en als ik te enthousiast omdraaide lag ik wel erg gezellig met mijn Thaise buurvrouw :)

Ach ja, je maakt wat mee! Geweldig eigenlijk. De dikke kreisende baby om 4 uur in de nacht was iets minder, maar voor de rest was het een leuke ervaring en konden we nog redelijk goed slapen.


Zaterdag 9 Februari

7 uur 'sochtends kwamen we aan bij de pier van Koh Tao.
We liepen van de boot af werden voor de leeuwen gegooid .. de Thaise hotel-medewerkers stonden al vrolijk te wapperen met foldertjes over appartementen en aanbiedingen voor de duikcursussen.
Een van hen bood ons een Nederlandse instructeur aan en dat zagen wij wel zitten!
Zodoende werden we naar Sunshine gebracht, een super mooi appartementen complex aan de zee.
Als we een duikcursus zouden nemen konden we gratis overnachten.
Gratiz!? dat klinkt goed! Maarrr .. het woord gratis zou gratis niet zijn als er geen maar achter aan komt :) dus we moesten wel een kamer nemen met fan en koud water. Koud water is geen probleem alleen die airco .. we besloten het gewoon maar een nacht te proberen.
Om vier uur zouden we onze duikleraar Ties ontmoeten en dan een stukje Theorie (ja bikkelen op vakantie ;)) krijgen.
We keken een filmpje over duiken en vanalles eromheen. En we kregen een dik boek mee met vragen die we voor de volgende dag moesten maken, zeg maar huiswerk.


Zondag 10 Februari

Vandaag onze eerste duikdag! In het zwembad maar toch met de hele duikoutfit!
We gingen wat oefeningetjes doen met handgebaren, ademhalen en de snorkel. Aangezien wij de enige twee snorkelnerds waren uit de klas die de duikbril en snorkel niet konden klaren zagen we dit onderdeel niet echt rooskleurig in.
Maar na een beetje oefenen konden we onder water onze brillen afdoen, opzetten en klaren zonder paniekerig en half gestikt boven te komen :)
Daarna hebben we nog wat oefeningen gedaan zodat we ons drijfvermogen onder controle zouden hebben. We moesten in Buddha houding in het water blijven zweven. Maart interpreteerde een ietwat eigenaardige buddha, eentje die fladderde met z'n armen. Ik heb hem nog niet eerder gezien maar was vond hem wel heel schattig ;)

Na het zwembad hadden we nog wat theorie en toen waren we gevloerd na deze inspannende dag! Ties heeft ons er goed doorheen gesleept, we hebben het zowiezo erg getroffen met onze leraar!


Maandag 11 Februari

Onder ons ontbijtje nog een informatie filmpje gekeken examen gemaakt en toen waren we klaar voor onze eerste duik in open water!!
Mango Bay was de eerste lokatie waar we een duik zouden maken van 12 meter. En we waren best zenuwachtig!
We zakten aan een touw naar beneden de diepte in en elke meter klaarden we onze oren. Eenmaal beneden gingen we achter Ties aan. Maartje vond het helemaal niet eng meer, ik toch nog wel.
Vond het toch wel een beetje eng met die ademautomaat in m'n mond. Was bang dat ik me zou verslikken of dat ik moest niezen.
Na 48 minuten gingen we weer omhoog. Op naar de tweede duikstek; Twin Peaks. Ook deze was weer in een soort baaitje. Toen we in het water gingen heb ik gelijk even uitgeprobeerd wat je kan doen met die ademautomaat; toen ik merkte dat je gewoon kan hoesten, boeren en lachen zonder dat je er last van had voelde ik me al een stuk vertrouwder ermee :)
De tweede duik was dan ook echt super! We bleven nu beter in balans en konden lekker om ons heen kijken. Het was echt heel mooi. Echt heel veel vissen gezien, hele grote scholen, grote gekleurde vissen en kleine visjes die bijna je bril een kusje geven. Het lijkt wel alsof het niet echt is!

Toen we terug waren op het land hebben we ons examen nageken; 100% score :D
Dus morgen nog twee duiken doen (wat een straf!) en dan hebben we ons open water brevet!


Dinsdag 12 Februari

Kwart over zeven vertrok de boot!
Vandaag was er een filmvrouw mee, zij zou deze dag gaan filmen en dan konden we het 'savonds kijken.
Nog even wat oefeningen en handgebaren doorgenomen, ons opgetuigd en hupakee het water in. Een afdaling dit keer naar 18 meter.
Bij de eertse duik was het zicht niet echt helder maar desondanks was het weer super mooi. Het is ook zo mooi als je naar boven kijkt en het water oppervlak hoog boven je ziet!
We hebben weer heel veel gezien; murenes, roggen, triggerfish, angelvissen, barracuda's, zeekomkommers, garnalen, slakken, nemo's en nog veel meer.
De tweede duik was het wel een stuk helderder. Elke keer als we mooie vissen zagen wilde we het aan elkaar laten zien. Bij de vorige duik had Maart al 20 keer geprobeerd oogcontact te zoeken om mooie vissen aan te wijzen maar elke keer keek ik net de andere kant op. Dus ik zou deze duik wat beter opletten.
Deze keer ging het contact beter tot Maart me weer aantikte en seinde naar mij dat ze geen lucht meer had! Schrok me dood! Maar na serie gebaren werd het uiteindelijk duidelijk dat het ging om de dooie vis op de bodem.. We hebben nu maar een teken afgesproken voor dooie vis :D

We hebben 'savonds de film gezien en gekocht! Leuk voor jullie en voor ons natuurlijk!
En daarna zijn we, jaja Maartjes hobby, gaan bowlen met Ties en z'n vriendin en wat vrienden van hun.
Was wel heel apart! Achter de baan zat een Thai die de ballen terug rolde en de kegels weer rechtzetten.
En nu is toch echt wel het bewijs dat Maart een superr-bowler is want zelfs op een kromme oneffe baan gooit ze de ene na de ander strike :D